Dodatki do benzyny to specjalne substancje dodawane do paliw w celu poprawy ich wydajności. W zależności od właściwości użytkowych można wyróżnić następujące dodatki do benzyn: przeciwutleniacze, przeciwstukowe, antystatyczne, inhibitory korozji, detergenty, deemulgatory, dezaktywatory metali, barwniki i markery.
Istnieją również dodatki wielofunkcyjne, które zazwyczaj tworzone są na bazie przeciwstukowych. Pełnią różne funkcje i są bardzo skuteczne. Wynik ten uzyskuje się dzięki zjawisku synergizmu, co sugeruje, że składniki kompozycji są w stanie dawać lepszy efekt niż można by oczekiwać zgodnie z zasadą addytywności.
Dodatki do benzyny są dodawane na różnych etapach ich produkcji, ale zawsze konieczne jest wdrożenie wydajnego mieszania składników przy minimalnym nakładzie pracy i energii. Jeśli metoda mieszania nie jest skuteczna, dodanie dodatku może być nie tylko korzystne, ale także szkodliwe.
DODATKI DO BENZYNY – GŁÓWNE RODZAJE
Dodatki przeciwutleniające są dodawane do niestabilnych składników benzyny. Ponadto ich stężenie nie przekracza 0,1%.
Dezaktywatory metali są wymagane do tłumienia katalitycznego wpływu metali na utlenianie paliwa. Mechanizm ich działania polega na wzmocnieniu stabilizującego działania przeciwutleniacza, dzięki czemu jego stężenie w paliwie zmniejsza się o 30-70%.
Barwniki i markery pozwalają zidentyfikować jakość paliwa, jego markę i producenta. Zazwyczaj substancje te są wprowadzane do benzyny podczas mieszania jej w rafinerii ropy naftowej lub na farmie zbiornikowej. Chociaż po raz pierwszy barwniki zostały użyte w nieco innym celu. Wskazywali kupującemu na obecność ołowiowych środków przeciwstukowych w benzynie. W rzeczywistości oznaczało to możliwość zatrucia ołowiem.
Istotną różnicą pomiędzy markerami jest wprowadzenie w małych ilościach. Dlatego praktycznie nie wpływają na właściwości fizykochemiczne i eksploatacyjne paliw silnikowych.
Inhibitory korozji dodaje się do benzyny przed transportem rurociągami. Zapobiega to korozji rur i późniejszemu wzrostowi chropowatości, a wraz z nią – i odporności hydraulicznej. Jako takie dodatki najczęściej stosuje się środki powierzchniowo czynne, do których należą pochodne kwasów i sole amin. Możliwe jest również zastosowanie mieszaniny nitrowanych estrów. Ze względu na środki powierzchniowo czynne na powierzchniach metalowych tworzą się błonki, które stanowią przeszkodę dla substancji wywołujących pojawienie się rdzy.
Dodatki antystatyczne mają na celu skrócenie czasu opróżniania i napełniania zbiorników benzyny silnikowej poprzez przyspieszenie tych procesów. Osiąga się to poprzez zwiększenie przewodności elektrycznej paliw i szybką relaksację ładunków elektryczności statycznej. Z reguły skład takich dodatków obejmuje sole metalu dwuwartościowego lub wielowartościowego, a także różne kwasy.
Dodatki detergentowe są niezbędne w celu wyeliminowania powstawania i usunięcia wcześniej powstałych osadów w układzie dolotowym silnika. Detergenty pierwszej generacji pomogły zapobiec zanieczyszczeniu gaźnika, ale przyczyniły się do powstawania osadów na zaworach dolotowych. Dlatego pojawiły się dodatki drugiej generacji. Nazywano je detergentami-dyspergatorami. Takie substancje nie tylko utrzymują gaźnik w czystości, ale także zmniejszają tworzenie się osadów na zaworach wlotowych.
Dodatki deemulgujące niszczą stabilne emulsje paliwowo-wodne. Takie emulsje często pojawiają się po użyciu detergentów.
Wielofunkcyjne dodatki do benzyny charakteryzują się zmiennością przeznaczenia. Ich wprowadzenie do benzyny umożliwia nadanie paliwu właściwości detergentowych, antykorozyjnych i przeciwoblodzeniowych, a także zwiększenie stabilności chemicznej.
JAK MIESZAĆ?
Firma GlobeCore oferuje do wiadomości rafinerie ropy naftowej, tankownie i stacje paliw samochodowych urządzenie typu USB. Urządzenie jest przeznaczone do mieszania i rozpuszczania dowolnych cieczy w strumieniu (mieszanie od dwóch do pięciu oddzielnych składników, w szczególności benzyny niskooktanowej z dodatkami i innymi składnikami).
Przy zwykłych znanych dziś metodach mieszania paliwo ma tendencję do rozwarstwiania się, gdy dodają się poszczególne składniki.
Cechą proponowanego urządzenia jest to, że przy zastosowaniu metody wtrysku i szoku hydrodynamicznego możliwe jest zwiększenie liczby oktanowej (cetanowej) paliwa, a rozwarstwienie powstałego produktu nie następuje przez co najmniej 180 dni.
Nowoczesne mieszalniki hydrodynamiczne sprawdziły się w zastosowaniach przemysłowych jako ekonomiczny, dokładny i stabilny sposób produkcji wysokiej jakości paliw silnikowych w optymalnej cenie. Wynikające z tego oszczędności kosztów i lepsze marże produkcyjne w porównaniu z tradycyjną technologią mieszania komponentów mogą przyspieszyć zwrot z inwestycji nawet o 60% rocznie i zapewnić zwrot z inwestycji w projekt w okresie do jednego roku lub krócej.
W mieszalniku hydrodynamicznym stosowany jest proces, który pozwala na jednoczesne podawanie wszystkich składników w danej proporcji receptury do wspólnego kolektora, przez który gotowy produkt podawany jest do zbiornika magazynowego. Zaletami tej technologii są:
- precyzyjna kontrola dozowania każdego składnika;
- znaczne skrócenie czasu trwania cyklu mieszania;
- odmowa użycia zbiorników mieszających w celu zapewnienia homogenizacji gotowego produktu.
Podczas procesu mieszania w mieszalniku, natężenie przepływu każdego składnika jest stałe regulowane, aby na wylocie kolektora mieszającego uzyskać gotowy produkt ze stabilnymi wskaźnikami jakości według zadanej receptury.